Kendimi bildim bileli bir şeyler yazarım. Anı yazarım, günlük yazarım, şiir yazarım.. Kendimi başka nasıl ifade ederim bilmiyorum. Müziğe yeteneğim yok.. Bir müzik aleti çalamam ben. Onun yerine kelimelerimi fısıldıyorum ötmeye yeltenen kuşlara.. Ya da bale pabuçlarım yok adımlarımı gösterecek ama kelimelerim var yüreğimi gösterir onlar benim..
Hoş geldiniz.
Sürç-i Lisan edersek, affola..

"BÜYÜK"Andonyadis

Tabi ki yaşım tutmaz. Yeşil sahalarımızda görev başındayken hiç göremedim ben seni. Ben seni tanıdığımda aslında küçücük bir kız çocuğuydum. Öyle resimlerini falan görmem çok sonraları oldu. Sarı - Lacivert ateş o zaman yeni yeni harlamaya başlamıştı içimde. Babamdan dinledim seni zaman zaman. Zaman zaman minicik ellerimle tuttuğum Fenerbahçe arşivine gollerini yazdım tek tek.. O minicik ellerim ismini yazmaktan yorulduğu zaman anlamıştım değerini ilk kez. Düşünüyorum adını ilk kez bu kadar net o günden hatırlıyorum..

Sonraları marşlarda duymaya başladım adını.. "Cihatlar Lefterler Canlar Fikretler.. Hala sevilen birer abidedirler.." Ben Sarı-Lacivert diye tutuştukça adın kulaklarımda çınladı. Her maç, her deplasman..  Ordinaryus.. Ben ismini duyduğum her an gülümsedim bu güne kadar. En futboldan uzaklaştığım zamanlarda bile.. İlk kez bugün gülümsemedim. Gülümsemek istedim ama içime tarif edemediğim bir duygu doldu. O anda duymamış olmak istedim, bir süre düşünmedim. Sonra bütün arkadaşlarımın seninle ilgili yazdıklarını gördüm. Okudum okudum okudum.. Keşke diyorum şimdi keşke imkanım varken tanışsaymışım seninle. Keşke bir de senden dinleseymişim Türk Futbolunun o efsane ismini.. Seni..  Ben ilk defa düşündüm sen kimsin diye.. Tanımadan saygı duymuşum sana çok geç farkettim. Ama eminim her Fenerbahçeli'nin hissettiği bir acıdır şu anda içimdeki.  Babam seni bana nasıl anlattıysa , ben seni çocuklarıma öyle anlatacaktım.. Nereye gittin.  Şimdi bilgi yarışmalarında soracaklar Fenerbahçe'nin ve Türk Futbolunun efsane futbolcusu diye, 50. Maç Altın Şeref Madalyası'nı ilk kim aldı diyecekler..

Sen merak etme.. Fenerbahçe Cumhuriyeti'nde adın altın harflerle yazıldı bir kere o tarihe. Babam bana nasıl anlattıysa öyle anlatacağım ben seni çocuklarıma. Zor inandık, gitmedi bugün bu haber hoşumuza. Hiç düşünmemiştim senin de bir gün aramızdan ayrılacağını.Küçücük bir kız çocuğuyken hiç bitmeyecek bir efsaneydin sen benim için, her daim tahtında oturacak olan. O küçücük kız çocuğunun adını yazmaktan yorulan elleri bugün bir kez daha yazıyor senin adını..




Lefter Küçükandonyadis! Bugün senin vefatın ile Türk Futbolunda bir devir kapandı. Seni çok özleyeceğiz..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder